نمایندگان مازندرانی در مجلس بخوانند/۱۲ سؤال مهم برای مدیریت قبل از بحران
نمایندگان مازندرانی مجلس شورای اسلامی برای مدیریت قبل از بحران چه تدابیری داشتند یا برای آینده دارند؟
به گزارش سیمرغ ما، سوالاتی در خصوص سیل از نمایندگان مجلس بابت تأخیر رییس جمهور، تضعیف معاونت آبخیزداری، ضرورت تأسیس وزارت مدیریت بحران، الحاق اداره کل بانوان و خانواده به کمیته های ۱۴ گانه بحران، پای کار آوردن کانون و نظام مهندسی، تأخیر آب منطقه‌ای در سد بندی رودخانه تالار زیراب، امور پیشگیرانه، ترانشه‌های غیر استاندارد در بعضی از قطعات جاده سوادکوه، توضیح خواستن از مدیریت شرکت زیرساخت، معرفی مقصرین احتمالی به دادستانی و…
نمایندگان مازندران ،به ویژه حوزه‌های قائم شهر، سوادکوه، سیمرغ، جویبار، ساری، نکا، بهشهر، گلوگاه و بابل شامل آقایان: ادیانی، رضیان، نجفی، نیازآذری، شاعری، یوسف‌نژاد، دامادی و…)
شاهد سیل ویرانگر بوده‌ایم ، خانواده‌هایی در کیاکلا(سیمرغ) و بعضی از روستاهای ساری، اهالی آق قلا، گمیشان و….بعضی از مسافران جاده سوادکوه و…دچار خسارات شدند.
سیل عللی دارد که یکی از علت‌هایش،عدم اتخاذ تدابیری که به عملیات کافی برای اقدام و عمل پیشگیرانه منجر شود، می‌باشد و هرچند اموری توسط دولت انجام شد اما مردم که ناظر بر عملکرد نمایندگان مجلس و دولتمردان هستند، می‌دانند خدماتی انجام شد ولی امور انجام‌شده را به هیچ وجه کافی و راضی‌کننده نمی دانند.
حتی در برخی از نقاط و بعضی از قطعات جاده اصلی سوادکوه، نوع ترانشه و حفاظت خاک استاندارد نمی‌باشد که خود مزید بر علت در رانش پی در پی محور سوادکوه می باشد که یکی از چند دلیل رانش است.
بله سیل دلایل متعددی دارد، اما بخشی از آن مربوط به پیشگیری هست، نمی دانم آیا قبل از حادثه بعنوان نمایندگان مردم، امور پیشگیرانه را از دولت تدبیر و امید خواسته اید؟
یا نمی‌دانم قبل از آنکه به فکر کاهش حریم رودخانه در شهرهایی مثل زیرابِ سوادکوه باشید، قبل از این پیگیری برای کاهش حریم رودخانه، به پیش نیاز اصلی یعنی سدبندی حاشیه رودخانه با محوریت سازمان آب منطقه ای، جهت سدبندی مستحکم و مرتفع عنایت داشته اید؟
چون رودخانه حریمش با آب منطقه‌ای هست و سد بندی نیز با آن سازمان است و اما توپ در زمین شهرداری و شورا که عموما نقد ما متوجه شهرداریست در صورتیکه سد با آب منطقه‌ای است، هرچند شهرداری در مواردی تحت تاثیر توصیه‌ها یا عواطف مجبور به صدور مجوز ساخت در حریم شد که اشتباهی بزرگ بود.
با این توصیف بخود اجازه می‌دهم تا بعنوان یک مازنی از حوزه انتخابیه قائم شهر و سوادکوه، در کمال ادب و احترام از نمایندگان استان درخواست کنم تا اسناد مکاتبات، تذکرات، پیشنهادات، نطق و…جهت امور پیشگیرانه سیل و رانش زمین را که در خانه ملت و بیرون از مجلس از منظر نظارتی داشته‌اید برای مردم منتشر فرمایید.
ضمن اینکه از دست‌اندرکاران بخصوص مدیریت معاون اول، استاندار مازندران، همکاری ارتش، سپاه، بسیج و کمیته های ۱۴ گانه مدیریت بحران متشکریم
ولی اصل را پیشگیری می‌دانیم و با صدای بلند می گوییم «علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد» و با تشکر از زحمات و پیگیری نمایندگان عزیز مازندران، سؤالاتی را در کمال احترام به شما، می‌پرسم.
سوالات :
۱_ اگر به لحاظ قانون و به لحاظ شرائط اضطرار به دلیل اهمیت بار روانی و … نیاز بوده تا رئیس جمهور با توجه به ابعاد خسارات از لحظه اول، شخصأ حضور پررنگ‌تری داشته باشد و شخصأ فرماندهی کند اما حضور ایشان اتفاقا بنابه گفته بعضی از نمایندگان در چند روز اول کم‌رنگ بود، بعنوان نماینده مردم که باید به مردم پاسخگو باشید، با تهیه امضای به دکتر روحانی در مجلس تذکر خواهید داد یا طرح سوال می کنید؟
اگر عده‌ای می گویند بحران ملی نبود که رئیس دولت ورود کند به ایشان می گویم دولت در قبال جان حتی یک ایرانی هم مسؤول است و باز می‌گویم حادثه دلخراش پلاسکو و حادثه غمبار معدن گلستان قبل از انتخابات هم ملی نبود که رییس جمهور به دل منطقه حادثه‌دیده رفت، اکنون هم بعنوان کسیکه درجه ریاست جمهوری را از مردم دریافت کرد بهتر بود برای مردم، همان روز اول یا دوم حادثه حضور پیدا می کرد( بعنوان اهل قلم مُبتدی از ساعات اولیه به حضور کم رنگ رییس دولت نقد نوشتیم)
۲_ اگر از نگاه علمای علم مدیریت، تاخیر رییس جمهور برای حضور اشتباه بود و اگر شما زودتر در مورد تاخیر رییس جمهور گفتید که هیچ، اما اگر بعد از چند‌روز ، تازه اشاره فرمودید، از شما می‌پرسیم چرا زودتر بابت تأخیر ایشان در فرماندهی عملیات، حضور فوری ایشان را درخواست نکردید؟
۳_کشور ایران بر کمربند حوادث طبیعی واقع شده است اما معاونت آبخیزداری و حفاظت خاک بجای ارتقا، ناباورانه به اداره کلی با بودجه کم تقلیل یافت، در گذشته معاونت آبخیزداری وظیفه مدیریت اراضی حوضه آبخیز، مهار فرسایش خاک، اصلاح پوشش نباتی، تقویت سفره زیرزمینی، جلوگیری یا مدیریت سیلاب، نقش درختکاری، سدبندی، بندهای روزمینی و زیرزمینی، سد خاکی، بتونی، خشکه چینی و….را بعهده داشتند ، اما اکنون از دوران طلایی فاصله گرفتند و چون تقلیل و کوچک‌سازی شدند، شاید در وزارتخانه‌هایی، معاونت‌های تشریفاتی داریم ولی در این وزارت، معاونت حیاتی، رنجور و کم‌رنگ می‌شود، حال شما بعنوان نمایندگان مردم آیا حاضر هستید وزارت جهاد را مکلف به احیای سازمان مهم یادشده و ارتقا به معاونت آبخیزداری و حفظ خاک کنید؟
۴_ نظام مهندسی، کانون مهندسین(عمرانی) و نظام مهندسی کشاورزی دقیقا کجای کار امور مشورتی هستند! گاهی در زلزله شاهد ریزش ساختمان‌های نوساز اسکلت بتونی، فلزی هستیم و در شهر شاهد پر‌شدن مسیر سیل توسط شهرداری، در برخی از قطعات جاده‌ای فاصله گرفتن از استاندارد جاده‌ای، داریم. آیا جهت مشورت آن دسته از متخصصین صاحب تجربه عضو کانون و نظام مهندسی در چنین اموری و مشورت در سد‌سازی حاضر به وضع قانون مشارکت در امور هستید تا خدای نخواسته احساس بی تفاوتی حادث نشود؟
۵_بعنوان نمایندگان حوزه انتخابیه قائم‌شهر، سوادکوه سیمرغ، جویبار، ساری، نکا، بهشهر، گلوگاه، بابل و…آیا از سالیان و ماههای گذشته به لحاظ نظارتی(هر چند گزارش کار بعضی از نمایندگان در کشور در امور اجرایی طویل‌تر، پر زرق و برق‌تر از مدیران اجرایی هست، گویی که مدیر اجرایی هستند تا نماینده تقنینی و نظارتی) و در خصوص اقدام و عمل پیشگیرانه برای سیل احتمالی نظیر ترانشه‌های غیر استاندارد در برخی از قطعات جاده اصلی سوادکوه یا راه‌برون رفت سیلاب احتمالی از کیاکلا یا باز‌بودن و لایروبی مسیر سیل یا عدم پیش‌بینی خروج آب از شهرهای هموار نزدیک دریا و…سوال یا تذکر داشته اید؟ اگر داشته اید لطفا منتشر کنید.
۶_ضمن تشکر از دولتمردان ادوار تا کنون و نمایندگان ادوار تا کنون بابت جاده تهران شمال (محور سوادکوه حدود ۲۰ سال به درازا کشید و باتاخیر مواجه شد، هنوز هم پل جدید پل سفید احداث نشده و ترانشه های محور در بعضی قطعات اشکال هندسی در بعضی نقاط دارای اشکال اساسی هست که در مواقعی جان رانندگان و سرنشینان به خطر می افتد) ضمن تقدیر از کارهای انجام شده که واقعا بعضی امور و خدمات تحسین برانگیز هست، به عنوان ناظران آیا بابت قصور احتمالی اگر احیانأ اشتباه یا قصوری شده حاضر به معرفی مدیران مرتبط شرکت زیرساخت، ناظران راه، پیمانکاران به دادستانی هستید؟
البته این سوال نافی زحمات و تلاش‌های این عزیزان نیست که بابت زحمات سپاسگزار بم اما معتقدیم در برابر بیت‌المال همه مسؤولیم و مسؤلیت و مدیریت نیز بیت‌المال هست و بیت‌المال الزام به پاسخگویی در پی دارد.
مهم ۷_ وحدت رویه و پرهیز از تداخل‌هاغیر ضروری در ارائه خدمات جهت فوریت و دقت از اهمیتی خاصی در مواقع بحران برخوردار است.حال بعنوان نماینده مجلس، جهت وحدت رویه در خدمات و جلوگیری از موازی‌کاری و حتی تداخل‌کار سازمان‌های مرتبط، آیا به حساسیت تاسیس وزارت مدیریت بحران نرسیده اید؟ چه دلیلی برای عدم موافقت جهت تاسیس وزارت مدیریت بحران وجود دارد؟ همین قدر بگویم وزارت مدیریت بحران همانقدر مهم است که وزارت بهداشت و درمان اهمیت دارد، محض اطلاع از چندین دلیل فقط به چند دلیل اشاره می کنم و مطلع هستید که بسیاری از شهرهای ایران صدها کیلومتر از هم فاصله دارند، از طرفی در مواقع حوادثی نظیر تصادفات شدید منجر به آتش سوزی و…، ترافیک در جاده ها قفل می شود و حال سوال پیش می آید که خودروهای ست نجات پایگاههای هلال احمر که مسؤولیت رهاسازی و نجات را به عهده دارند و طراحی ست نجات برای دستگاههای هیدرولیکی جک، فک، قیچی، موتور برق ، پنوماتیک و ابزار فیکس‌کردن خودروهاست نه برای آتش نشانی، اما باز بنابه رسالت انسانی در خودرو ست نجات دو سه کپسول ضد حریق قرار داده‌اند و عزیزان پایگاه امداد و نجات در مهار حریق کمک می‌کنند ولی آتش مهیب خودرو تعارف ندارد و بنزین ،CNG ، لاستیک، انفجار ،احتراق و… با دو سه کپسول آتش نشانی، و تلاش جان بر کفان پایگاههای امدادونجات خاموش نمی‌شود و نیاز به خودروهای آتش نشانی سازمان آتش نشانی هست که عموما بخاطر ترافیک ناشی از حوادث و به دلیل ابعاد فاصله مسافتی دیر به صحنه می‌رسند که نوش داروی بعد از مرگ سهراب هستند لذا با توجه به توضیح، تقصیری هم متوجه کارکنان باانگیزه آتش نشانی نیست و دلیل دیگر هنوز متولی حمل جنازه‌های عزیزان معلوم نیست و به شهرداری سپرده شد و علاوه بر دلایل فوق الذکر حتی بعضی از شهرداری‌های شهرهای کوچک آمبولانس جنازه کش در اختیار ندارند و حمل با نیسان، بی‌احترامی به میت است شاید آن فوتی، دلبند من و شما باشد.
از طرف دیگر امدادگران و نجاتگران بی‌ادعا اما زحمتکش، ایثارگر، یاریگر و جان برکف در پایگاههای امداد و نجات هستند ولی نه بیمه تامین اجتماعی و بازنشستگی دارند و نه حق الزحمه آنچنانی دریافت می کنند فقط تا سقف ۷ روز مبلغ بسیار ناچیز دریافت می کنند که این امر باعث شد تا پرستاران و بهیاران و تکنسین‌های فوریت پزشکی عموما به اورژانس ۱۱۵ و مراکز بهداشتی درمانی وزارت بهداشت و مدیریت درمان تامین اجتماعی متمایل شوند و چون در پایگاههای امداد و نجات، عشق می خواهد تا داوطلبانه خدمت کنند و امدادگران و نجاتگران پایگاههای امداد و نجات عاشقانه و داوطلبانه بدون چشم داشت مالی کمک می کنند اما هیچ آینده شغلی ندارند ولی با عشقی که به خدمت دارند پایگاه‌ها را خالی نمی کنند و هنوز هم نیروهای ورزیده و کاردان پایگاههای امداد و نجات که در تمامی عملیات‌های جاده‌ای خارج از شهر حضور فعالانه دارند باید قبل از عملیات مجوز حرکت را از اورژانس ۱۱۵ بگیرند و حال آنکه کاربران آمبولانس و ست‌نجات پایگاههای امداد و نجات از ورزید ترین‌ها هستند و کارکنان پایگاههای امداد و نجات نیز عاشقانه و صادقانه در سخت‌ترین عملیات‌ها که در اغلب عملیات‌ها جان در معرض خطر است، اما محروم از لطف نمایندگان مجلس برای امتیاز مشاغل سخت و زیان‌آور هستند و براستی اگر شما بجای کارکنان پایگاه امداد و نجات بودید، وقتی جان خود را در طبق اخلاص برای خدمت قرار می دادید دوست نداشتید حداقل امتیاز بازنشستگی کار سخت و زیان آور از سوی نمایندگان مجلس شامل شما شود؟
بارها شاهد آبگرفتگی در شهرهای ایران هستیم اما بسیاری از آتش‌نشانی‌ها هنوز موتورهای لجن‌کش و کف‌کش کافی برای تخلیه آب اماکن در اختیار ندارند.(امدادگران امدادونجات همواره همیار هستند) حال اگر وزارتی واحد با تجمیع امکانات وجود داشته باشد آیا جهت وحدت رویه و تجمیع امکانات و تخصصی‌تر شدن خدمات، زمان تشکیل وزارت مدیریت بحران با تلفیق پایگاههای امداد و نجات، اورژانس، آتش نشانی و….فرا نرسید و یا بهانه پیشگیری از بار مالی دولت حاکم است؟
۸_آیا به عنوان نماینده مجلس به پای نظرات کارشناسی کارشناسان عملیاتی دستگاههای ۱۴ گانه مدیریت بحران برای آسیب شناسی احتمالی نشسته اید ؟
۹_شما به عنوان نماینده مجلس، هنر مدیریت را در چه می‌دانید، سیلی حادث شود و خدای نخواسته مردم بیچاره و آواره شوند و بعدش ما تبلیغات چکمه‌پوشیدن این و آنرا دهیم و سپس از بسیج امکانات و هماهنگی دستگاه‌ها بگوییم یا آنکه، از ابتدا با هزینه مالی و انسانی بسیار بسیار بسیار کمتر، از خسارات احتمالی پیشگیری کنیم.
یعنی به مسیر سیلابه، ساخت و ساز بی رویه مسیر سیل، خروجی آب شهرهای بدون شیب نظیر سیمرغ و آق قلا و ترانشه‌های خطرناک جاده سوادکوه، کانال‌کشی عمیق و صحیح جوی‌های شهری ، زه‌کشی جاده‌های روستایی، پاکسازی مسیر دره‌های جنگلی، قدرت بخشیدن مجدد به سازمان آبخیزداری، تزریق امکانات به آب منطقه ای، فکری به حال اماکن در مسیر سیل، و…از قبل بیشترتوجه می‌کردیم،
کدام بهتر است پیشگیری یا اقدام بعد از حادثه؟
۱۰_ خارج از انصاف هست بگوییم کمیته های ۱۴ گانه مدیریت بحران و ارتش، بسیج و سپاه بعد از حادثه زحمت نکشیدند بلکه تلاش جانانه و فراوان کردند و حال پیگیری شما که منجربه تزریق امکانات و تجهیزات و منابع مالی بیشتر بوده چه می باشد تا بیش از پیش قدردان شما باشیم، در مجلس چه قوانین مرتبطی را به تصویب رسانده اید؟ از دیدگاه نظارتی برای پیشگیری چه فرایندی را طی کردید؟
آیا از صادر کنندگان مجوز ساخت مسیر رودخانه توضیح خواهید خواست؟
آیا بصورت دوره ای بر عملکرد مدیران سدها و کیفیت سدها با نظر متخصصین امر نظارت می کنید ؟
جسارتا منظور اقدام دولت و استاندار و…در پیگیری نیست بلکه اقدام و نظارتی که شما نقش اساسی داشته اید؟
۱۱_ شاید عده‌ای از مدیران عالی و استانی عضوکارگروه سفر نوروزی و عضو کمیته‌های مدیریت بحران(استاندار و معاونین استاندار، فرمانداران و شهرداران و بخشداران، گردشگری و میراث فرهنگی، هلال احمر، راه، آبفا، برق، نیروی انتظامی و پلیس راه، بهداشت و درمان ، و…) مسافرت به خارج یا بیرون از استان را در ایام نوروز حق خود بدانند حتی به بهانه درمان خارج از کشور، آیا آماده هستید قانونی تصویب کنید که منع خروج از استان در ایام نوروز برای این ۲ کار گروه را در پی داشته باشد ؟
چون اول اینکه در نوروز میزبان میلیون‌ها مسافر در استان خویش هستند، ضمن اینکه همین مدیران بارها به ما نوید خودکفایی پزشکی و تجهیزات پزشکی را دادند حال ایشان نیز مثل ما به پزشکان متخصص و متعهد ایرانی و بیمارستان‌های مدرن وطن اعتماد کنند، بعضی از مدیران وقتی نماینده تا متنفذ و…را می بینند تا تصدی یکی از ادارات کل یا ابقا یا ارتقائ را بعهده گیرند اگر از قبل بدانند سفر نوروزی در کار نیست شاید بی خیال میز ریاست شوند.
۱۲_ در حوادث و بحران، آسیب‌پذیر‌ترین اقشار بانوان، کودکان و کهنسالان هستند اما مردان بخوبی از مایحتاج بانوان و کودکان و آسیب‌های عاطفی و روانی ایشان مطلع نیستند لذا آیا آماده هستید تا بصورت قانون الحاق کمیته خانواده و بانوان را به کمیته های ۱۴ گانه تصویب کنید یا دولت را ملزم کنید ؟
سوالات بالا فقط به منظور تنویر افکار عمومی جنبه سوال دارد و داوری و قضاوت نیست، نافی دستاوردهای دولت و مجلس هم نیست.
به قلم عبدالله( علی) شهمیر‌شورمستی
فارس
