مازندران با امکانات استانی و خدماتدهی کشوری نیازمند توجه زیادی است تا بتواند بر مشکلات خود فائق آید و خدمات در خور شایانی به مردم ایران اسلامی ارائه دهد.
به گزارش سیمرغ ما، پس از کش و قوسهای فراوان بالاخره هیئت دولت بیست و دومین استاندار مازندران را انتخاب کرد. این بار قرعه به نام محمد اسلامی از استان اصفهان افتاد تا سکان استانداری مازندران را به دست گیرد. نامبرده که دارای سابقه درخشانی در عرصههای علمی و مدیریتی در مجموعه وزارت دفاع است به عنوان استاندار غیربومی یکی از مهمترین استانهای کشور انتخاب شده است.
استانی با امکانات استانی و خدماتدهی کشوری نیازمند توجه زیادی است تا بتواند بر مشکلات خود فائق آید و خدمات در خور شایانی به مردم ایران اسلامی ارائه دهد.
استان مازندران دچار مشکلات فراوانی در عرصههای متنوع است که نیازمند برنامهریزی کوتاه، میان و بلندمدت است. در این فرصت تلاش میشود تا با بر شمردن نکات مهم در این استان اندکی از مشکلات و معضلات استان بیان شود.
مهمترین نیاز مازندران در زمینه سیاسی آرامش سیاسی در استان و پرهیز از هرگونه تشنج و دعواهای سیاسی، منطقهای و شهرستانی است. نکتهای که عدم رعایت آن در سالهای گذشته ضربات جبرانناپذیری به مردم استان وارد کرده و جلوی توسعه همه جانبه استان را نیز گرفته است. این امر بیشتر در انتخاب مدیران ستادی در استان و فرمانداریها بیشتر خود را نشان میدهد.
همچنین انتخاب مشاورینی دلسوز و علاقمند به توسعه استان میتواند بسیاری از تنشهای موجود در استان را کم کرده و زمینه وحدت و همدلی را فراهم آورد. در این بین باید از تجربه بسیار خوب استاندار قبلی مازندران آقای ربیع فلاج جلودار استفاده کرد که توانسته است آرامش سیاسی را در سطح استان به وجود آورد و تنشهای ایجاد شد را مدیریت کند.
نکته بسیار مهم دیگر در استان بحث محیط زیست است. امروز محیط زیست استان بسیار بیمار است و نیازمند توجهای ملی است. مازندران در حال از دست دادن کمربند سبز خود است و بسیاری از بافتهای جنگلی آن در حال از بین رفتن است و به جای آن مزارع و ویلاهای مختلفی سربرافراشتهاند.
معضل زبالههای استان نیز از یکی از مهمترین دغدغههای مردم است. مردم شریف این استان از خود میپرسند که چگونه بعد از گذشت ۴۰ سال از انقلاب و حضور ۲۱ استاندار در این استان هنوز کارخانه زبالهسوز به کار نیفتاده و جنگلهای بکر هیرکانی در مناطق جنگلی در غرب و شرق استان، سواحل دریا در مرکز و کوهها در جنوب مازندران باید معدن و مامن این طلای کثیف باشد و روز به روز حجم این زبالهها بیشتر شده و دامن طبیعت را آلوده سازد.
همچنین نداشتن فاضلاب شهری و هدایت آن به دریا در شهرهای ساحلی استان موجب آلودگی دریای مازندران شده که این امر باعث کاهش صید ماهیان استخوانی و از بین رفتن فکهای دریای خزر شده است.
مشکل دیگر در عرصه محیط زیست افزایش خشکسالی و کمبود منابع آبی در استان است. این امر بیشتر در مناطق مرکزی و شرق استان چشمگیرتر بوده و صدمات جبرانناپذیری در این استان پربارش به جای خواهد گذاشت.
در حوزه صنعت نیز این مازندران دچار چالشهای بزرگی است. تعطیلی حدود ۷۰ درصد از شهرکهای صنعتی استان، بیکاری گسترده فارغالتحصیلان دانشگاهی، عدم مدیریت و بازاریابی صحیح برای صادرات محصولات کشاورزی و نیمه صنعتی از دیگر چالشهای موجود در این سطح است.
در حوزه کشاورزی نیز مازندران حال و روز خوبی ندارد. بسیاری از باغداران در استان برای فروش محصولات خود دچار مشکل هسند و هنوز واسطهها و دلالها در خرید و فروش این محصولات حرف اول و آخر بازار را میزنند و تولیدکننده در این زمینه هیچ نقشی ندارد.
در تولید برنج با توجه به اینکه حدود ۴۲ درصد از برنج کشور در این استان کشت میشود اما واردات بیرویه این محصول توسط دلالان و واسطهها ضربات سنگینی به کشاورزان سختکوش این استان وارد آورده است. بحثی که این روزها خیلی داغ بوده و توسط نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی پیگیری میشده است.
در سایر اقلام تولیدی کشاورزی همچون گندم، کلزا، پرورش ماهیان استخوانی و غیره مشکلات فراوانی وجود دارد که برای حل کردن آنها باید تدبیری درست اندیشیده شود تا مازندران در این زمینه رو به جلو حرکت کند.
هر چند بسیاری از مطالب بیان شده در این یادداشت احتیاج به زمان کافی برای تحقق دادن به آنها لازم دارد و در برخی موارد نیاز به حمایتی ملی است اما باید دانست فرصت چهار ساله پیش رو برای استاندار محترم مازندران فرصت بسیار خوبی است تا وی در این فرصت خاطره و یادگاری خوبی از خود برای مردم این استان به جای گذارند.